Antwerpen centraal

Antwerpen centraal

Deze term heeft andere betekenissen, zie Centraal Station.
Station
Antwerpen-Centraal
12, 25, 27
NMBS / SNCB
Spoorwegkathedraal.jpg
centrum
Operator NMBS / NMBS, Thalys, Nederlandse Spoorwegen en Royal Dutch Airlines [1]
Opening 1905
Aantal nummers 14
Afslag naar Astrid Square
Stap over op station Astrid, Diamant
ANTC-zendercode
Express-3 code 8899210
Aangrenzende b.p. Station Antwerpen-Luchtbal [d], station Antwerpen-Berchem [d], station Antwerpen-Oost [d] en station Mortsel-Deurnesteenweg [d]
Commons-logo.svg Media op Wikimedia Commons
Antwerpen-Centraal (Nederland. Antwerpen Centraal, voorheen bekend als Middenstatie) is het centraal station van Antwerpen (België), evenals een van de attracties van de stad.

In 2009 behaalde Antwerpen-Centraal de vierde plaats op de ranglijst van de mooiste treinstations ter wereld, samengesteld door de journalisten van het Amerikaanse tijdschrift Newsweek [2].

Het station bevindt zich op het Astridplein. Het is verbonden door ondergrondse gangen met de stations Astrid en Diamant van de pre-metro Antwerpen (ondergrondse tram).

Het station bedient de hogesnelheidstreinen Thalys Parijs – Brussel – Antwerpen – Amsterdam, evenals een groot aantal intra-Belgische treinen.

Station project
Gebouw
De voorganger van het Centraal Station was het Ooststation (Nederlands. Ooststatie). Op 1 mei 1891 besloot het stadsbestuur op de plaats van het oostelijk station een nieuw centraal station te bouwen. Het eerste deel van het nieuwe station is een monumentale aanlegsteiger ontworpen door ingenieur Clemant van Bogaert. De aanleg van de aanlegsteiger begon in 1895 en op 15 juli 1898 werd de aanlegsteiger ingehuldigd.

Het eerste ontwerp voor het stationsgebouw is ontworpen door architect Ernest Dieltjens, maar begin 1894 werd dit project afgewezen. De ontwikkeling van het nieuwe project werd toevertrouwd aan de architect Louis Dela censerie. Het project van deze architect werd in februari 1895 goedgekeurd. De opening van het stationsgebouw vond plaats op 11 augustus 1905 zonder enige viering.

Afwijzen

Binnengevel van het station
Tegen de jaren vijftig raakte het station in verval. De geleidelijke vernietiging van constructies leidde ertoe dat stenen van de muren en bogen van het station op de grond vielen. Om ongelukken te voorkomen, werden sommige decoratieve constructies bevestigd en sommige afgebroken.

Aanvankelijk was het station een doodlopende weg, wat gaandeweg steeds meer overlast veroorzaakte. In de jaren zestig zijn verschillende projecten ontwikkeld om het station te slopen en de spoorlijn door de stad langs de viaducten te leggen. Deze projecten werden echter afgewezen omdat het aanleggen van een spoorweg door het stedelijk weefsel zou hebben geleid tot de vernietiging van de stedelijke omgeving, en op 12 maart 1975 kreeg het station de status van een architectonisch monument, waardoor het onmogelijk was het te slopen.

Desondanks bleef de toestand van het station verslechteren. In de winter van 1978-1979 viel er een steen van driehonderd kilo uit de dakrand van het station. Gelukkig was er niemand gewond. De aanlegsteiger werd ook vernietigd.

Restauratie en wederopbouw

Debarkader
De restauratie van het station begon pas in 1998. Tegelijkertijd werd in februari 2000 begonnen met de bouw van een dubbelsporige tunnel, die het station direct zou verbinden met de spoorlijn aan de noordkant van de stad. Dankzij dit project liep het station niet meer dood.

De restauratie en wederopbouw van het station is in 2009 afgerond. Het interieur en exterieur van het station en de steiger werden gerestaureerd, veel eerder gedemonteerde decoratieve elementen keerden terug naar hun plaats.

Tegelijkertijd werd de ruimte onder de steiger gereconstrueerd. Als eerder alle sporen zich op hetzelfde niveau (maaiveld) bevonden, werden de sporen na de reconstructie in drie niveaus geplaatst. Op het maaiveld (niveau +1) zijn er zes doodlopende paden, op niveau -1 zijn er vier doodlopende paden en op niveau -2 zijn er vier passeerpaden. Het open atrium laat natuurlijk licht de ondergrondse niveaus binnen. Tussen niveau +1 en -1 is er een niveau zonder spoorlijnen, waar winkels, horeca etc. zijn gevestigd.

Daarnaast werd vanaf de zijkant van de Kivitstraatstraat een nieuwe ingang naar de perrons gebouwd – eigenlijk een nieuw station.