Afvallen voor veel mensen een opgave

Afvallen speelt bij vele mensen een rol. Op allerlei manieren willen ze afvallen. Telkens opnieuw proberen mensen om af te vallen, variërend van een paar pond tot tientallen kilo’s. Met behulp van weer een nieuw boek, dieet, supplement, apparaat of cursus zou het dit keer écht moeten lukken. Ik heb helaas slecht nieuws. Afvallen en afgevallen blijven lukt maar zelden: het slagingspercentage is nauwelijks beter dan bij het afkicken van heroïne. De beste manier van afvallen is door het nuttigen van koolhydraatarme recepten.

Nieuw dieet

Met een nieuw dieet of een nieuwe methode verliezen veel mensen in het begin wel een aantal kilo’s maar de meesten zijn na een of twee jaar weer op hun oude gewicht. Dat komt doordat we leven in een dikmakende omgeving. Daar is geen kruid tegen gewassen, tenminste niet zolang we met zijn allen die omgeving niet aanpakken. Hierna bespreek ik enkele van de vele mythes over afvallen.

Waarom word je dikker?

Dieetgoeroes schrijven het dikmakende effect van eten vaak toe aan bepaalde stoffen in dat eten. Dertig jaar geleden was dat vet. Nu zijn het koolhydraten, dus zetmeel en suikers. Word je dik van vet, dus van boter, kaas en spek? Of word je juist dik van koolhydraten, dus van aardappels, brood en fruit? Of is het geen van beide en ontbreken er in je voeding juist stoffen die beschermen tegen vetzucht, bijvoorbeeld vezel of bioactieve stoffen uit groenten? Dat lijken zinnige vragen. Tot nu toe werden immers alle ziekten die met eten te maken hebben veroorzaakt door iets wat in dat eten zit of wat erin ontbreekt. Als kinderen alleen maar rijst krijgen worden ze blind door een tekort aan vitamine A, als er geen jodium in het eten zit veroorzaakt dat struma en dwerggroei, en een tekort aan ijzer veroorzaakt bloedarmoede.

Stoffen in voeding

Andere stoffen maken je ziek als er te veel van in het eten zit; te veel zout verhoogt de bloeddruk, te veel salmonella’s in de gebarbecuede kip veroorzaken een darminfectie (`buikgriep’). Toen vetzucht een volksziekte werd, was het dus logisch dat zowel wetenschappers als leken op zoek gingen naar de verantwoordelijke stoffen. Veel dieetboekenschrijvers zeggen dat ze die ontdekt hebben. Op grond daarvan bedenken ze een dieet. En inderdaad, daar val je van af. Doorzetters vallen in de eerste maanden twee tot twaalf kilo af, met een gemiddelde van rond de vijf. Hoe meer begeleiding, hoe beter het gaat. Het enige wat er niet toe doet is welk dieet je volgt. Weinig of veel koolhydraten, weinig of veel eiwit, alles werkt even goed — of slecht. Dat klinkt ongelooflijk. Immers al die diëten warden aanbevolen met aannemelijk klinkende theorieën.

Diverse diëten

Van vet word je dik en van koolhydraten niet, zeggen de voorstanders van het vetarme Ornishdieet. Eet dus veel brood en veel spaghetti met weinig saus. Atkins, Montignac en hun navolgers zeggen juist het omgekeerde en juist weinig koolhydraten. mot enzym dat het vet vanuit je bloed in je vetweefsel overbrengt en doen dat vetweefsel uitdijen; brood en frisdrank zijn de boosdoeners, van ganzenleverpaté en Franse kaas val je juist af. Allebei fout!, zeggen de eiwitadepten.